kəşfiyyat — ə. «kəşfi» c. 1) tapılıb üzə çıxarılan şeylər; 2) t. düşmənin olduğu yeri, qüvvəsini, yerləşməsini müxtəlif üsullarla öyrənmə; 3) faydalı qazıntıların və s. müxtəlif üsullarla axtarılması … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əks-kəşfiyyat — is. <ər.> Düşmən agenturasına qarşı durmaq, casusluq, təxribatçılıq və s. ilə mübarizə aparmaq üçün təşkilat. . . Alman və osmanlı əks kəşfiyyatı da ciddi surətdə işləyir və Cənubi Azərbaycanın hər tərəfində hörümçək kimi öz torunu hörürdü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəşfiyyatçı — is. 1. Kəşfiyyata göndərilmiş, kəşfiyyatda olan hərbi qulluqçu (bax kəşfiyyat 2 ci mənada). Saday hissənin ən məşhur kəşfiyyatçılarından biri sayılırdı. M. Hüs.. Vəziyyətdən aydın idi ki, Orucov alman kəşfiyyatçısı ilə tutaşmışdır. M. C.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Dan Ulduzu field — Dan Ulduzu Country Azerbaijan Location near Absheron peninsula Offshore/onshore offshore Operator(s) SOCAR Partners previously operated by … Wikipedia
North Absheron Operating Company — Type Private Industry Petroleum Founded 1997 Founder(s) Amoco (30%), SOCAR (20%), Itochu (20%), Unocal (25.5%), Delta Oil Company (4.5%) Headquarters … Wikipedia
istikşaf — ə. 1) tapmağa çalışma; 2) kəşfiyyat … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istitla’ — ə. 1) xəbərdar olmağa çalışma; 2) kəşfiyyat … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəşf — ə. 1) meydana çıxarma; açma, tapma; 2) bilinməyən bir yeri və ya bir şeyi tapıb üzə çıxarma; 3) yoxlama, müayinə etmə; 4) kəşfiyyat; 5) sufilərdə: bir sirrin Allah tərəfindən bir adama bildirilməsi; ilham. Kəşfi əsrar sirlərin açılması … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
axtarış — is. 1. Axtarma işi, kəşfiyyat. Neft axtarışı dəstəsi. // Bir şey, bir yol, bir çarə və s. arama. <Əli> sabit fikrə malik deyildi. Daima axtarış yolunda, tərəddüd içində yaşayırdı. Ç.. 2. Cinayəti sübut edəcək əşyayi dəlil tapmaq məqsədi ilə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bakir(ə) — sif. <ər.> 1. Pozulmamış, toxunulmamış. Bakirə qız. 2. məc. Saf, təmiz, korlanmamış, ləkəsiz. Bu incə rəqslərdə nə qədər gözəllik, nə qədər bakir hissin ifadəsi vardı. Ç.. <Uşaqların> saf, bakir, həyat və gələcək dolu şən səsi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti